CZAS

Nie zaklinam w czas miłości
Niechaj płynie on jak rzeka
Wszystko w życiu wszak przemija
I z pamięci gdzieś ucieka

Ja wciąż pędząc do nicości
W ciągłym biegu chwytam życie
Nie trwam nigdy w jednej chwili
Znikam jeszcze trwając w bycie

Wszystko kiedyś musi odejść
Każdy czas musi przeminąć
Więc pozwólmy mu odpłynąć
I roztopić się w błękicie

Nam zostaną nich wspomnieni

a
Jak w gdzieś obejrzanej bajce
Nie czepiajmy się istnienia
jak na ringu w trudnej walce

Wszystko w życiu ma swe miejsce
Wszystko także swoją porę
Czas przemija a my z czasem
Ginąc w sensie nieistnienia

Tam gdzie wszystko się zaczyna
Gdzie się kończy byt w niebycie
Tam gdzie czas dobiega kresu
I odmierza nowe życie

5.02.2008.r.