Matka
Matka która nienawidzi
Która z córki swojej szydzi
Swego wnuka kiedy morze
Łaje ,bije i co gorzej

Robi wszystko by mój mały
W życie bagaż poniósł cały
Upokorzeń,strachu,biedy
Nie pomyśli i co wtedy

Co dzień wstręty i szyderstwo
Żar zawiści jej rozpala
Wstaje myśląc tylko o tym
O czym myśli podła mara

Złość wybucha w niej i szydzi
Z mojej małej biednej dzidzi
Szczęście ,miłość to zarazy
Które rzeźbią na niej skazy

Me starania i zwycięstwa
Nowe budzą w niej szyderstwa
Zawiść,szał,upokorzenia
Te dodają jej istnienia

Tym od dziecka ona żyje
Choć poetką jest,nie pije
Lecz cóż z tego,że nie wiecie
Tacy ludzie są na świecie

Między wami tutaj żyją
Między wami wciąż udają
W głębi serca wiedząc dobrze
Że nikogo nie kochają

11.02.2007.r ---opamiętaj się matko!